De berekeningsmethodiek van de kinderkosten en de verdeling daarvan is vastgelegd in het rapport alimentatienormen, dat jaarlijks door de Expertgroep Alimentatienormen wordt gepubliceerd.
Het doel van de Expertgroep Alimentatienormen is het leveren van een bijdrage aan de voorspelbaarheid en rechtszekerheid van de rechtspraak in alimentatiezaken. Dit betekent niet dat de alimentatienormen wet zijn. Het is een leidraad en de rechter kan in juridische procedures afwijken van de alimentatienormen.
De wet bepaalt dat onderhoudsplichtigen moeten bijdragen in de kosten van de kinderen.
Download kosteloos mijn e-book: "Alles over scheiden"
er worden geen gegevens van u gevraagd. Download e-book
Kinderalimentatie
De in het rapport alimentatienormen vastgelegde methode voor het bepalen van de kinderkosten c.q. alimentatie werkt als volgt. Allereerst wordt berekend wat het netto gezinsinkomen was tijdens de relatie of het huwelijk. Dit inkomen is maatgevend voor het welstandsniveau waarop de kinderen hebben geleefd. Op basis van dat netto gezinsinkomen, het aantal kinderen en de leeftijd van de kinderen, zijn door het Nibud tabellen opgesteld. Uit die tabellen is af te lezen, hoeveel de kinderen uit de betreffende relatie gemiddeld kosten. Dit noemen we de behoefte van de kinderen.
De onderhoudsplichtigen dienen bij te dragen in de kosten (behoefte) van de kinderen. Deze bijdrage is naar draagkracht. De individuele draagkrachten van de onderhoudsplichtigen worden bepaald op basis van hun netto inkomen die in de alimentatienormen is vastgelegd in een (eenvoudige) rekenformule.
De eigen bijdrage in de kosten van de kinderen (of kinderalimentatie) wordt nu bepaald door de behoefte van de kinderen te verdelen over de draagkrachten van de onderhoudsplichtige. Dit is een eenvoudige berekening als het gaat om 2 onderhoudsplichtigen. Als er meer onderhoudsplichtigen zijn, dan spreken we van “samenloop” en is die berekening veel complexer. Daarbij komt ook dat dan alle inkomensgegevens van alle onderhoudsplichtigen bekend moeten zijn. Alleen dat is vaak al een heel gedoe. Ik kan u helpen dit inzichtelijk te maken en door te rekenen.
Maatwerk: co-ouderschap
In de huidige maatschappij zie je steeds meer dat er sprake is van gedeeld ouderschap of co-ouderschap. Co-ouderschap is niet in de wet vastgelegd, maar een ieder zal daarmee begrijpen en bedoelen dat er geen standaard weekendregeling geldt tussen de ouders. Dit betekent ook dat steeds meer ouders betrokken willen blijven bij de kinderen door een uitgebreide omgangsregeling overeen te komen en een gedeelde financiële zorg.
Bij een gedeelde financiële zorg, kunnen ouders een andere regeling overeenkomen dan een standaard kinderalimentatieregeling. In die gevallen kunnen ouders bijvoorbeeld een “kinderrekening” gaan hanteren, waar de ouders (naar draagkracht) maandelijks geld op storten en waar vanaf de zichtbare, verblijfsoverstijgende kosten van de kinderen kunnen worden voldaan.
Bij een dergelijk maatwerk regeling worden in beginsel de alimentatienormen gehanteerd voor het bepalen van de behoefte van de kinderen en de bepaling van de draagkracht van de onderhoudsplichtigen (de ouders). De financiering van de verblijfskosten en de verblijfsoverstijgende kosten van de kinderen wordt dan conform de wensen van de ouders vastgelegd. Ik kan u daarin adviseren.